-
1 wydać
глаг.• выдавать• выдать• затратить• издавать• издать• испускать• испустить• потратить• предать• раскрывать* * *1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)2) wydać (na świat) произвести(на свет)3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)4) wydać (plony) принести(плоды)5) wydać (przyjęcie) дать, устроить6) wydać (resztę) дать (сдачу)7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)8) wydać (wyrok) вынести (приговор)9) wydać (zakaz) наложить (запрет)14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)pot. palnąć разг. выдать (сказать)* * *wyda|ć\wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;\wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;
2. израсходовать, издержать;3. издать;\wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;
4. дать, устроить;\wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;
\wydać plon (owoce) принести плоды+2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić
* * *wydadzą, wydany сов.1) вы́датьwydać towar — вы́дать (отпусти́ть) това́р
wydać wspólników — вы́дать соо́бщников
wydać resztę — дать сда́чу
2) израсхо́довать, издержа́ть3) изда́тьwydać książkę — изда́ть (вы́пустить в свет) кни́гу
wydać rozkaz — изда́ть (отда́ть) прика́з
4) дать, устро́итьwydać przyjęcie na cześć kogoś — устро́ить приём в честь кого́-л.
5) ( za mąż) вы́дать, отда́ть•- wydać zapach
- wydać bitwę
- wydać opinię
- wydać wyrok
- wydać na świat
- wydać plon
- wydać owoceSyn: -
2 wydąć
глаг.• выдавать• выдать• затратить• издавать• издать• испускать• испустить• потратить• предать• раскрывать* * *1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)2) wydać (na świat) произвести(на свет)3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)4) wydać (plony) принести(плоды)5) wydać (przyjęcie) дать, устроить6) wydać (resztę) дать (сдачу)7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)8) wydać (wyrok) вынести (приговор)9) wydać (zakaz) наложить (запрет)14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)pot. palnąć разг. выдать (сказать)* * *wyda|ć\wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;\wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;
2. израсходовать, издержать;3. издать;\wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;
4. дать, устроить;\wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;
\wydać plon (owoce) принести плоды+2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić
* * *wydmę, wydmie, wydmij, wydęty сов.наду́тьwydąć wargi (usta) — 1) оттопы́рить гу́бы; 2) перен. наду́ть гу́бы, наду́ться
wydąć żagle — наду́ть (разду́ть) паруса́
См. также в других словарях:
wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… … Słownik języka polskiego
wydawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, wydawaćdaję, wydawaćdaje, wydawaćwaj {{/stl 8}}– wydać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, wydawaćdam, wydawaćda, wydawaćdadzą, wydawaćdaj, wydawaćdamy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
książka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. książkażce; lm D. książkażek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odpowiednio złożone, zbroszurowane i oprawione arkusze papieru zadrukowane tekstem; wydrukowany w tej postaci tekst … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koedycja — ż I, DCMs. koedycjacji; lm D. koedycjacji (koedycjacyj) «edycja jakiegoś dzieła dokonana wspólnie z innym wydawcą (innymi wydawcami)» Wydać książkę w koedycji z firmą zagraniczną … Słownik języka polskiego
w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… … Słownik języka polskiego
wznowić — dk VIa, wznowićwię, wznowićwisz, wznów, wznowićwił, wznowićwiony wznawiać ndk I, wznowićam, wznowićasz, wznowićają, wznowićaj, wznowićał, wznowićany «podjąć coś na nowo po czasowej przerwie; ponowić, przywrócić» Wznowić obrady, dochodzenie,… … Słownik języka polskiego
bezimiennie — «bez podania nazwiska, anonimowo» Wydać bezimiennie książkę. Złożyć ofiarę bezimiennie … Słownik języka polskiego
wydrukować — dk IV, wydrukowaćkuję, wydrukowaćkujesz, wydrukowaćkuj, wydrukowaćował, wydrukowaćowany 1. «odbić, wytłoczyć za pomocą druku, drukiem» Wydrukować ulotki, afisze. Wydrukować napis dużymi literami. Książkę wydrukowano na papierze kredowym. 2.… … Słownik języka polskiego
wypuścić — dk VIa, wypuścićpuszczę, wypuścićcisz, wypuścićpuść, wypuścićcił, wypuścićpuszczony wypuszczać ndk I, wypuścićam, wypuścićasz, wypuścićają, wypuścićaj, wypuścićał, wypuścićany 1. «przestać trzymać coś (zwykle w ręce, w rękach) zwalniając uchwyt;… … Słownik języka polskiego
tytuł — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tytułule {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nazwa nadana dziełu literackiemu, plastycznemu, muzycznemu, naukowemu, filmowemu, teatralnemu itp. lub części dzieła przez autora … Langenscheidt Polski wyjaśnień